مدل‌سازی منطقه روستایی نمونه با تأکید بر اشتغال و کارآفرینی استان بوشهر و ارائه راهکارهای عملیاتی
خلاصه طرح
در طول یک دهه اخیر، کارآفرینی به عنوان یکی از راهبرد‌های توسعه روستایی مقبولیت فراوانی یافته است. اگرچه بسیاری از سازمانها، کارافرینی و ایجاد بنگاه های کوچک اقتصادی را به عنوان وسیله‌ای برای احیای روستاها از گذشته مورد استفاده قرار داده‌اند، اما موضوع کارافرینی در روستاها نسبتا جدید است. در این پژوهش دهستان زیرراه در استان بوشهر به عنوان منطقه روستایی نمونه مورد مطالعه قرار می‌گیرد تا راهکارهایی در جهت گسترش کارافرینی روستایی و ایجاد مشاغل جدید ارائه گردد. بررسی مولفه‌های فردی کارافرینی در منطقه مورد بررسی نشان می‌دهد که این منطقه از نظر ریسک‌پذیری، اعتماد به نفس، قدرت تحمل ابهام، خلاقیت و نواوری و تقدیرگرایی شرایط فردی لازم برای کارافرینی را دارا نمی‌باشد و تنها ویژگی عمل‌گرایی مردم این منطقه روستایی متناسب برای کارافرینی است. بررسی شاخص های فرهنگی ـ اجتماعی، زیرساخت‌ها، حمایت مالی، اداری ـ حقوقی و اموزش و تحقیقات به عنوان مهمترین شاخص‌های محیطی موثر در کارافرینی نیز نشان از ان دارد که شرایط محیطی لازم برای کارافرینی در این منطقه موجود نمی‌باشد. در مجموع این بررسی‌ها نشان می‌دهد که منطقه روستایی مورد بررسی از نظر مولفه‌های عمومی کارافرینی یعنی عوامل فردی و محیطی، شرایط و الزامات اولیه لازم برای کارافرینی را دارا نمی‌باشد. همچنین بررسی در خصوص پتانسیل‌های خاص منطقه روستایی نمونه نشان می‌دهد که این منطقه پتایسیل‌های قابل توجهی در بخش کشاورزی، صنعت و خدمات برای ایجاد مشاغل جدید دارد اما برخی موانع در منطقه وجود دارد که امکان بالفعل شدن این پتانسیل‌ها را از بین می‌برد. از جمله این عوامل کمبود مهارت در مشاغل خاص در این منطقه می‌باشد. ایجاد مراکز کارافرینی روستایی می‌تواند گامی موثر در جهت ارتقای عوامل فردی کارافرینی، بهبود محیط کارافرینی و بالفعل نمودن پتانسیل‌های ایجاد مشاغل جدید در منطقه باشد.